üşümektir geçitsiz vermez kayalıkların öfkesine takılırken küreklerimiz
ay ışığına gülümserken ağlamaktır yakamoz renginde
fırtınanın öfkesi dinmez çarpar anıların suretine
ne pişmanlıktır konuşkan
ne suskunluktur keşkeler
denizin mavisine eğik başı dokundukça ağlayandır yalnızlık
ihanetin gölgesi düşmüş umudun rengine
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
