üşümektir geçitsiz vermez kayalıkların öfkesine takılırken küreklerimiz
ay ışığına gülümserken ağlamaktır yakamoz renginde
fırtınanın öfkesi dinmez çarpar anıların suretine
ne pişmanlıktır konuşkan
ne suskunluktur keşkeler
denizin mavisine eğik başı dokundukça ağlayandır yalnızlık
ihanetin gölgesi düşmüş umudun rengine
savaşır durmadan küreksiz mahkumlar
Kayıt Tarihi : 8.4.2013 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Küreksiz, kürek mahkumunun yollarını gözler...
Güzeldi.., kaleminize sağlık sayın şair...
TÜM YORUMLAR (1)