Dokundugun son yaşam ben olmak isterim!

Evett. Söyle sevgiliye! Yavaş yürüsün,hafif bassın üstüme. Yürümeleriyle bitmeyen bi ben olayım yolunda.. Asfaltlarım olsun,agladıkça çamur olmayayım.. Hüzünlerim olsun,o üzüldükçe yanmayayım.. Geçip dursun onla zamanım altından kalkmayayım. Ölü gibi; bedeni ölü,yüregi fani. Nefes alırsa diye, hani olmaz ya. Melekler almaz diye bilirdim.. Diyelim aldı, havaya karışayım.. Yavaş ama derin solusun beni. Hani bitirmekten korkarmış gibi, kimselere göstermeden kuytu köşelerde çeksin saydam bedenimi içine... Bitirmekten korkar gibi yudumlasın çehremi nefeslenmek için durdugu pınarlardan.. Ve o güzel kalbi hızlıca vurdugunda yüzünde pembeleşen,benim hayallerim olsun.. Çünkü hep onun gülüşüne yakışacak gibi, onla doludur hayallerim.. Ve olmaz ya, melekler ölmez ya en çok ta ona yakıştıramadıgımdan diyorum ya.. Hani olursa diye.. Dokundugu son yaşam ben olmak isterim