Dokunduğun An Şiiri - Nev-i Tecessüs

Nev-i Tecessüs
117

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Dokunduğun An

Dokunduğun an ellerime,
Tüm yağmurlar üzerime yağıyor sanki,
Senin sağanaklarına tutuluyorum o an,
Islaklığın içime dek işliyor.

Elin elime değdiği an,
Senin bir parçan oluyorum.
Tüm benliğim seninle bütünleşiyor,
Sen oluyorum.
Teninin sıcaklığını kalbimde,
Ferahlığını ruhumda hissediyorum.

Elinin sıcaklığı yüreğimi öylesine ısıtıyor ki,
Yüzyıllık mecusi ateşi içimdeymiş gibi.
Ve ferahlığın ruhumu öylesine sarıyor ki,
Cennet bahçelerinden birindeyim sanki.

Sonra ellerin ayrılıyor benden,
Tükenmiş, bitmiş hissediyorum,
Kalbim yerinden çıkarılmış gibi.
Her şey manasızlaşıyor o an,
Her şey boşa çalıyor.

Kendimi kaybediyorum ve ölüyorum,
Ölüyorum fakat,
Bedenim de ruhum da sağlam,
Yalnız, hislerim ölüyor,
Asıl ben ölüyorum…

Nev-i Tecessüs
Kayıt Tarihi : 27.2.2010 23:38:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Salih Kozan
    Salih Kozan

    KALEMİNİZ DAİM VE KAİM OLSUN

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Nev-i Tecessüs