Dokundum ağaca
Yaprağa, kuma, börtü böceğe
Dokundum taşa
Yaprağa yosuna uçana kaçana
Dokundum havaya
Rüzgara şimşeğe kasırgaya hortuma
Dokundum ateşe aleve ışığa
Bir gözdü
Dokundum kabullenmişti
Teslim olmuştu var oluşuna
....................................
Dokundum insana
Bir figan bir isyan
Bir feryat ki ver yansın
Ortalık toz duman
Göz gözü görmüyor ki
İnsan olmak
Dokunmak üstünde
Var olmayı bilmek anlamak
İnanmak ötesinde
Görebilmek duyabilmek ihtiyacı
İçinde
O......... gözün
Yu-bal-dik
Kor-sun-se
Af-ke-ke-su-len
Bal-bal-dik
Ön-diz-üst
Tu-sun-san
A-se-ke-kı-mun
Bil-se
Ar-a-le-mun
Kayıt Tarihi : 14.7.2004 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!