Bir hüzün doldu içime, O günkü halin dokundu. Girdin biçimden biçime, Zülüfü telin dokundu. Koptu mu bişey özünden? Isındı içim közünden, O iki kara gözünden, Süzülen selin dokundu. Valizin yükü kederken, Ağırdan ağır giderken, Yürüyüp veda ederken, Dolaşan dilin dokundu. Çilekeş kaldı arkada, Giremez eve barkada, Uzattın korka korkada, Titreyen elin DOKUNDU. 05.05.2003 -Konya
Rüştü ArazKayıt Tarihi : 7.6.2012 23:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rüştü Araz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/07/dokundu-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!