Dokunamam Şiiri - Cemal Ekren

Aç ve iştahı kabarmış bir hayvan gibi,
aramızda dizginsizdi ayrılık.
Hem sonra, gövdelerimiz henüz çocuktu.
Yüreği kemik baglamış bir kente;
Gdiderayak tanıdım seni.
sen ki; boynunda çivili tasmasıyla
ver ha umutlarımı acıtırdın, kanatırdın.
Memelerimde yılların suskunluğu vardı
bir dokun,
Bin ah işit
Gözyaşlarım kanardı,
dudakalrın çatlak
Ve gövdende
Bir iç savaş sonrası patlamamış mayınlar vardı
Dokunamazdım
daha teninle tanışmamıştı tenim
ki ellerin hala dünyanın en yalnız elleriydi
çıka geldin
hay seni doguran ananın canına saglık
hoş geldin kurtuluşum
hoş geldin
başım gözüm üzerine,
gönlümün üzerine hoş geldin
ser seremin,
ser çawemin,
ser evinamın,
bekletme beni
de haydi o zaman
gel
vur beni
acıt beni
umut beni
dokunamazsamda
sev beni