Dokunamadığım Bağıleylemsin Şimdi Dilb ...

Eskimiş gitmelerin yordamıyım. Eylemsiler gibisin hem benden hem bensiz sırların var.
-Kökün sevgi,yani filleri besler, ben yani aşk eklendikçe adeylem, sıfateylem, bağeylem olup bağlarsın aramızı.
Eskicide kalan sözlerin vardı.Eskimez güzelliklerin dilinde yan cümlecik olup duruyordun.Oysa eskiden temel cümlemdim.
-Şimdi mayışmak adının geçtiği eylemlerin aşk uykusu.
-Sevmek, o gittikten sonra bir gün gelircesine bağlanıştır,süzülüştür, aklanıştır bir günlere. Bilme, sevme, isteme, bekleme, zincirinde seninle kalmak, seninle koşmak isimsiz yollarda yüreğinin en derinine.
-İsteyiş risalemizi yazan özlemlerin yelinde kendimize gelsek.
Kaybolmak yürüdüğümüz anların yaşayış haritasında. Sen fil olsan, ben isim, aşk olup adeylem kalsak.Sonra yan yana mayışmaktır aşk.
-Sarmaların,kavurmaların, ekmeklerin ha bir sarılmaların dimağımın yazgısında somut bir ad olup adeylem olmaktan çıkmışlar Dilbeste.
Anası mezar dikecekmiş sıfatında hayır beklemediğimiz ayrılık.
*Seni de almış yanına fiil olarak sıfateylem olarak dolanma yan yüreğimin cümlesinde.

Çıplak hayallerin kor teninden canlanan umutların adıyım. Eli öpülesi günlerindeyim. Unutulmamış bütün aşkların eşkali olarak yürüyorsun sol yanımda.
-Bitmez bir aşkın aynasında taranır geçmişim.Tanıdık bakışında kaldı bütün ömrüm. Haydi bir bakış daha istedim içten ve ücreti sevgimden ödensin.
-Haydi, koşar adımlarla geldim gözlerimde aşk ışıltısı, yüreğimde sönmeyen sevgi magmanla.
-Yanmaya geldim, seni anmaya geldim içimdeki yaraların aşkına.

Objeleri bağıl aşka gelecek olan hangi zarfın eylemisin.
-İpince eli kanamadandıkça arakmaz hayallerim.
Beklerken ruh halimin karanlıklarını bilemezsin. Beklemeden giden sendin. Yanarak sana aşk külleri oluşturdum. Bağrımda seve seve yaşadıklarımız var. Atıp gidemem . Bitmez,tükenmez, anlatılmaz, ancak benim yaşayacağım içsel meramların kavıyım.
-Yanıyorum, sahipsiz bıraktığın yanardağda. Sevince içinde açılan güllerin bahçıvanıyım. Sen gideli bütün dikenler sevgili olmuş bağrımın sen yanını batıyor.
-Gittikçe Mecnun’un son demlerine benziyorum.Özümde ölen Leyla gibisin belki. Şimdi giderken bıraktığın mazinin izcisiyim.
- Ç’ölünde kumları aşka saydırıyorum. Kum gibisin; ama içimde bir bir sayılıyorsun.
- Ne zaman sorusunu sorsam bağeylemlerinin cevabı dize gelir?
-Nasıl sorusunun dibinde dile getir başka cevabın. Bağıl olan ben eylem de sensin.
Bu huzur urbalarının soyunuk gerçeğinde anla beni.Biraz dilsiz kumaşlarla ört yaralarımı.
-Ben sensiz aşk çıplağıyım. Sırılsıklam sarılışın belki kapatır bu yaralı gönlümü.