Yalnızlık dolmuyor senden başka bir kokuda,
Hasret bitmiyor senden başka bir sarılışta,
Gelmeye niyetin de yok şu yalnızlar şehrine,
Kader bu razı olmayı bilmek gerek çaresizliğine.
Seni sevmeyi nasıl yok ederim bedenimden?
Sensiz, sesin olmadan nasıl katlanırım yaşamaya?
Sen alıştın mı sanki bensizliğin sessizliğine,
Katlanmak gerek, hayatın dikenli günlerine.
Yılların aynı olacağını bilsem de yalnızlıkla,
Bir umut kalsa da seni beklemekte,
Herşeye katlanılır, yüreğim taş olurdu,
Bir kere dokunabilseydim gözlerine.
12/11/2005 09:10
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 18.11.2005 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!