Dokun suya sabuna, kirli ise cemiyet!
Geç kalırsan göreve; kirlenecek hamiyet!
Suyla, sabunla değil, nurla yıka onları!
Yoksa vahim olacak, bil mutlaka sonları!
Beden değil kirlenen; ruhtur, kalptir ve histir
Telvis eden şunları; kör şeytanla nefistir.
Alma sakın ağzına; “neme lazım sözünü”!
Hizmet için millete; şevkle doldur özünü!
Reva görme onlara; kara baht’ı sen asla!
Döner ak’a bahtları, çağırırsan bil asla!
Tahşid eyle her daim; himmetini ümmete!
Zira muhtaç şu ümmet; tam şu sıra himmete!
Varsa zulüm dindara; pasif durma, karşı çık!
Çok dokundur ağyar’a; korkma sana yol açık!
Ehl-i küfre, zındığa; ta’n ettirme dinine!
İzhar eyle şecaat; girsin onlar inine!
Dokun suya sabuna; korksun kirler, kirliler!
Tathir eyle zemini, hiç kalmasın kirli yer.
Emr-i Hak’tır şu görev, vecibedir mü’min’e!
Mükelleftir tebliğe; âlim mü’min, mü’mine.
Cihat ŞAHİN
07.02.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 7.2.2011 17:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!