Dokun bana Şiiri - Üzeyir Aydın

Dokun bana
Yanarsın, yanarım bilirim
Yanıyor yüreğim
Deme sakın benim yanmıyor
Rüyalar öyle demiyor
Biçare; günler sıralanmış
Aylar peşi sıra yılları silmiş
Susuyorum; şiirimde saklı
Ben mi? Haklı; Sen mi? Haklı
Bilirim, suskunluğun
Pusulası kayık sevdanın yolu
Nefesin ensemde yarı uyur yarı uyanık
Ellerinle uyanıyorum
Beni uyaran sesi duyamıyorum
Biçare; sessiz ve yankısız
Dersen bu da salak
Olmalı bu sevdanın
Karşılığı
Uykusuz geceler, umarsız sevgi
Olmalı
Bir ucunda sen birde ben
Çek beni çekeyim seni
Benim olacağın, senin olacağım
Günü iple çeker oldum
Ellerim tutup alacağın
Tırnakla kazıdığım aşkıma
Karşılık; Rüyalar da değil
Kimse duymasın, kimse bilmesin
Diyen dudaklarında yanmak
Gülme bu sevginin hakkı yok mu?
Sen bir yerde,ben bir yerde.
İç çekiyorum, Ağlayamam derken
Ağlıyorum zamanı silen yokluğuna
Sorum sana hiç mi? Sevmedin, Sevmiyorsun
Bıkmadan usanmadan sevginin hatırına
Dokun bana, sarayım seni sar beni

Cebirin defteri 31.Temmuz.2009 Kütahya