Dokun, anne Şiiri - Serdar Yusuf

Dokun, Anne

Dokun anne,
unutulmuş defterlere yazılsın ellerin.
Gözlerinle yeniden doğsun
solan gülüşüm.

Dokun anne,
saçlarıma bırak özlemini,
sevgin aksın yıldızlardan,
özgürlüğün kanadıyla.

Sarıl anne,
toprak gibi sonsuz, deniz gibi derin.
Acılar kül olsun içimde,
sevgin kalsın daimi.

Dokun anne,
gençliğimi, kalbimdeki sessiz gökyüzü sana emanet.
Kalbinde filizlensin
ve sonsuzluğa yürüsün.

Mutlu ol anne,
çünkü her uçuşumda
kanatlarına takılı sevgini taşıyorum.
Ve biliyorum:
Sonsuzluk, senin kokunla başlıyor.