Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Azrail'im ölmeden önce gelir
Bırakır ruhumu darağacında
İnancıma güvenir ölmek isterim
Kefenim biçilir yaralayan sözlerle
Kabrim kazılır yaban ellerde
Toprak toprak gömülürüm...
Yüreğinize ve kaleminize kuvvet Sevgili Hasibe Hanım. Epeydir şiirlerinize bakamamıştım. Vesile oldu sayfama ziyaretiniz. Size ve özlediğim Bursa'ya sonsuz selam ve sevgiler. Dualarla kalın.
'Ümit kuşum vurulur kanatlarından
Onulmaz acılarla kıvranır titreyerek
Avcılar gurur duyarken vurgunlarıyla
İlahi aşk sarar yaralarımı
yeniden O'nun kapısına koyulur
dua dua sökülürüm...'
Makbul dualar dökülsün her daim lisanınızdan. Yüreğinize sağlık...
“ Dökülmek ve sökülmek “ in açılımıydı şiir.
Hüzün vardı, duygu vardı, gerçeği yakalamak vardı.
Zevâl; kaleminizden, mâlâyânî; kelâmınızdan, kibir ve vesvese; kalbinizden, vesvas; iç ve dış âleminizden ırak olsun inşallah..
Muhabbetle
Bilirim hissedemezsin
duyamazsın nidalarımı
Gözyaşlarıma karışır her zerrem
Bulut misali yoğunlaşır duygularım
Öksüzlük rüzgarlarıyla savrulur
damla damla dökülürüm...
güzel şiirdi yüregine saglık
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta