Dökülür Şiiri - İbrahim Sağır

Benim gönlümün ahı sitem kâre dökülür,
Dağılır âfâkıma pâre pâre dökülür.

Tatlı bir meltem gibi sarar sesi çevremi,
Makam makam dolaşır karcığara dökülür.

Susamam güzelliği dolar gecelerime,
Dil kesilir bedenim söz biçâre dökülür.

Kopar bir fırtınanın velvelesi içimden,
Yıldızlardan avcıma bin şerare dökülür.

Bir amansız sancıyla bölündükçe uykular,
Düşlerin ortasına ol mehpâre dökülür.

Gülistân mahcup durur, goncayı telaş almış,
Gözlerinin renginden güle kâre dökülür.

Dökülmüş yanak üzre zülüfler sere serpe,
Saçları deste deste rüzigâre dökülür.

Asma yüzünü ey yâr bu mevsim gül mevsimi,
Sineme mehtabından yüz bin hâre dökülür.

Cevretmek âdetindir bilirim amma güzel,
Visâline ericek gam kenâre dökülür.