dökülüp saçılmak üzerine
Hiç’te miyim ki ; yok saydırayım kendimi.
İçimde bir iç savaş sürüp gitmekte. Çıktığından beri varlığımı yok etme derdinde.
Oysa sen var oldukça var olduğumun ayırdındayım.
Dün geçti,gün bitmek üzere,yarın sonsuzluk…En önce’den seni yok etmek için işe koyulduğumu bil.
Uçsuz bucaksız bir düzlük seriliyor önüme. Derinlikler,yükseltiler orada.
Şimdi’ye kalamadığım an bil ki geçmiş var demektir.
Seni o geçmişte buldum . Yokluğunu geride bıraktığın an ben de yok olurum.
Bilincimdeki tüm hücreler senin yokluğuna koşullu.
Ama bu karmakarışık şeylerin her biri birden ardımızda kalabilir.
Benim varlığım küle evrildiğim an topraklaşacak.Sen zaten o ocakta pişerek külleştin.
Sen doğduğun zaman yapılan yoklama benim içindi. Benim kavranır olabilme olasılığım belki de hiçbir şey bilmediğimdir.
Hangi hiç’tesin sen şimdi ; beni biliyor musun ?
Başım nerde ; ne uğruna yok'tayım ben?
Ah,bir bilebilsem !
Kayıt Tarihi : 10.7.2024 18:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!