Dökülün gözyaşlarım yanaklarıma cömertçe,
Ağlayın bir dağ pınarı gibi gözlerim,
Yine kaderim heyheylere kalktı alnımda,
Yine özlemlerin bolluğunda nasibim,
Bir hoır gören bakıştır ki; burkuverdi yüreğimi,
Karasevdam yine zincirlere vurdu
Beni.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Atalarımız ne de bir güzel söylemişler, anam-babam;
‘Yiğidi kılıç kesmez, bir acı söz öldürür.’ Diye,
Serde yiğitlik-miğitlik kalmamış, ondan mı?
Yoksa bakışın sözden acı olduğundan mı?
Nedendir yaralanır durur yüreğim
Elkızının bakışlarıyla?
Yıllardır bunu nasıl da becerip durur
Başarıyla. ...................................her zamanki gibi...muhteşem final.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta