Dökülsün özlem yağmurların…
Gözlerim bu gün, durgun bir liman gibi…
Yağan duygu denizlerimin, sığınağı olur.
Yüreğinde fırtınalarım kopsa da, aşkınla gel...
Dökülsün dudağından sevgin, şarkımızı fısıldasın.
Öyle yüreğime sokulan bir mevsimsin ki;
Bahar kokuyor nefesime verdiğin hayat.
Canıma dokunup, gökyüzüm oluyorsun.
Sonra kanatlarım olmasa da, sana uçuyorum.
Sessizliğimin koylarına gelsin, fısıltıların…
Gözlerime takılsın, yüreğimin atarı bakışların.
Dolup taşıyorum sevdanla, üstelik güne akıyorum.
Günüm sensin duygularımdaki aşkımın sahibi…
Ellerini ver bir an benle olsun dokunuşların.
Sanki bir ömür olmuş yokluğunun takvimi.
Her günün sayfasını koparttım bu ömürden.
Ruhuma dökülsün, teninden özlem yağmurların.
Oktay ÇEKAL
18.10.2015-02.46
Kayıt Tarihi : 20.10.2015 23:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!