Dökülmezdim Şiiri - Altan İlhan Arslan

Sen! Azıcık kalemle bu kadar satır
Yazmasaydın, keşke beni.
Bu ufacık akılla düştüğüm kapında
Şu koca evrende tuhaf vede ayık
O kadar mahlûkun
Keşke, koysaydın beni de arasına.
Fikre ziyan, ömrüm sana büyük
Bir kelime önündeyim hep buçuklu
Kaldı ki ben
Ederi ortasından biraz karışık
Eski bir kitap dibinde bir not gibi
Ucundan azıcık okundum
Değme bana bu yüzden hiç keyfim yok.
Belki İncil’den belki Tevrat’tan
Ama biliyorum ve o çok kesin!
Benim kavgam, dinim Kuran’dan
Kalemi bilenmiş bir pala gibi
İmtiyazı olanın kalesine dalacak!
Ömrü heder ve ciğeri kederli
Yazmasaydın yokluklara! İsyanlara!
Sen! Azıcık kalemle bu kadar satır
Yazmasaydın, keşke beni.
Dökülmezdim böyle boylu boyunca...