Dökülme / 4 Şiiri - Gülgün Özel

(Dökülme 4)
En şereflisinden nefret böyle oluyormuş. Koca bir boşluk demek ki. Çok zaman ötelerden, yeniden hatırlamak.Kocaman diyorum;
Boşluk diyorum..Aslında yetmiyor tam olarak ifadeye.

Yürek yerine başka birşey, şimdilerde taşıdığım. Hangi his barınıyor, inan bilmiyorum.
Anlıyorum ki, bilmemekte bir tür kötürüm. Zaman ilerledikçe ne kadar çok şey bilmemek istedigine de, insan kendi kendine şaşabiliyor.

Filmi yeniden izliyorum.Ilerletme tuşu olsaydı durmadan basardım. Zira çok sıkıcı, iç bunaltıcı.."Ben görmüştüm bu sahneyi" cümlesi, yeniden onanıyor tarafımdan.

Terkedilmiş hangi şehri saysam acep içimde..??

Kim olduğumu yitirdim galiba.
Evet evet..bir yitiklik duygusu bu..Nefes alamamaya alışmıştım da, sanki bu son darbe niye daha bir, en ağırı geldi acep.?

Benzer kelimeleri katlediyorum kağıtta..

Aşağılık mertebesini en etkili hangi kelime anlatır.? Beynim eksik kalıyor. Uzuvlarım birbirini tamamlamaktan ar duyuyor.Biri diğerinden ölesiye nefret ediyor.Elimde mi.? Ayıramıyorum ki sizi birbirinizden.!!
Hissediyorum;
Gözüm isterdi ki daha güzeline baksın,
Dilim isterdi ki daha alâ söylesin,
Yürek isterdi ki en sevgiliyi yüreğinde taşıyabilsin.
Bu çıkmazın, bir kapısından kaçıyorum kendimce.
Bir yol bulduğumu zannederek ...
"Olmadı mı olmuyor ' un altını çizerek..
Olmayanı oldurmak Rab'bime has diyerek..

4 agustos 2018

Gülgün Özel
Kayıt Tarihi : 19.12.2018 16:19:00