Seni unutmuş değilim;
Bir sezona dönüştürdüm seni.
İçimde hep bir sonbaharsın artık
dökülen, sararan
Ama asla bitmeyen bir mevsim.
Ve belki bir gün,
Adını söylemeden de
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Hemşehrim, ben sonbahar biterken doğdum. O da ilkbabarda. Ben onun peşinden gidersem önümde kış var. O benim peşimden gelirse önünde yaz var. Hem de Hz. Havva olduğu yerden ayrılsaydı, Hz. Adem dünyada onu ararken belki de Havva ayrılınca o oraya gitmiş olacaktı ve hiç onu bulamayacaktı. Havva akıllı olduğu için olduğu yerde beklemiş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta