Düşünceler çarpıyor hızlıca,
asırlardır boş duran bardağımın,
suskun ve kuralcı yüzüne.
Dökülüyor bir kaç damla keder,
sessizce süzülüp,
karanlık ve şafaksız geleceklerine..
Kucaklıyor, ahşaptan masa, ağlayan damlaları.
Yok olmanın
bilinmezliğine davet ediyor.
Kederim; masa, masa; kederim oluyor.
Mutlu şairler; neşeli dizeler yazıyorlar üzerinde.
Hüzünlüler; ölümün kurtarıcılığını mısralıyor.
Bülent Akyol İstanbul – 2016
Copyright ©
"Çekmeceme Yuva Yapan Şiirler" kitabımdan.
Bülent Akyol
Kayıt Tarihi : 3.10.2017 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!