Dökülen Dutlar Gibi Şiiri - Necmettin Ç ...

Bahar mevsimi reyhan, nergis kokusu yayılmış,
Hasret olduğum topraklara.
Mantar saklı çocukken saklambaç oynadığımız-
helizin kanatları altında
Sürgüne doğru yolculuğum ilk gününde
Önce çocukluğum çekip gitti, sonra arkadaşlarım....

Yüreğime bir baraj yapıldı akmayayım susuz topraklara,
Saklı kaldı ulaşılmaz derinlikte keşfedilmemiş yanlarım,
Yıkık viran hanelerimin sessiz sakinleridir balık sürüleri,
Ve artık dut ağaçlarının dalını ben değil rüzgar sallıyor,
Dökülen dutlar gibi,
Önce çocukluğum çekip gitti, sonra arkadaşlarım...

Bir resim çekilmiş tüm yaşamlara,
Sıkı isen çık içinden,
Yok sayılır yaptığın ne varsa
Ve asiye çıkar adın...
Yasaklıdır,
Resim karende deniz yoksa,
Marmara’da yaşaman beş para etmez
Maviye dokunamazsın nasırlı ellerinle,
Ve, sevgililer gününde koparılan güllerin kuruması gibi
Önce çocukluğum çekip gitti, sonra arkadaşlarım...