Döküldü yüzüm Şiiri - Tanju Çubukçu

döküldü yüzüm
yine bu günlerde...
nereye gitsem yokluk,
nereye gitsem hasret,,,
sensizliğimi götürüyorum
gittiğim her yere.
...
yalnızlık; böyle bir şey işte...
binlerce kalabalığın içinde,
gönül en tenhayı seçer
ve en tenhada arar
kaybettiğini insan...
kim bilir neredesin,
neler yapıyorsun?
bilmediğim yüzüne,
şiirler yazıyorum kırk yıldır.
görmediğim çocuk haline,
çocuk kalbimle ağıtlar yakıyorum...
sen bakma bana,
öyle aşk şiirleri yazdığıma.
ben içindeki çocuğa olan,
aşkıma sebep;
içimdeki çocuğu avutuyorum...