Döktüre Döktüre Susmak......

ahize kadar yakın, çalmasını beklemek kadar uzakken yokluğun, ya gönlün el vermiyor,yada umutların tükendi, bilsenki attıkça seni andığını yüreğimin,durmazdın ama; dün kadar yakın,yarın kadar uzakmış aslında varlığın, hayır; geleceğini bilsem,gözlerimide kapatmam gün doğmadan bin defa verilipte, bir kere bile tutulmayan sözlere hala inanacak kadar aptal olmakmıdır? yoksa karanlıkta kitap okumak yada fırtınada iz aramakmıdır AŞIK olmak? bir cıgara dumanı,birde sen vardın beni avutan, yaktıkça seni anar,andıkça duman bezerdim yüreğimi, tüm kelimeler kifayetsiz şimdi,cümlelerim anlamsız, içimde surlarım yıkık dökük,bent tutmuyor ömrüm, zifiri,bütün umutlarım, yahu! döktüre döktüre susarmı hiç insan? susuyorum!