Döktüm sevgileri aşkın suyuna
Götürdü bir güzel zalim huyuna
Getirdi çevirip beni oyuna
Hasret adasında yalnızım sanki
Ayrılık bir deniz ben ortasında
Dert yükü bıraktı yar arkasında
Ben çare bulamam bir başkasında
Git gide artıyor aşk sızım sanki
Vefasız sevdiğim çıktı ömrümden
Büyüttüğüm aşkı yıktı ömrümden
Sildi umudumu aktı ömrümden
Bir boşluğa düşen yıldızım sanki
Neyleyim dünyayı olsada benim
İçimde yalnızlık üşüyor tenim
Öyle dolu yağıp boşa gidenim
Görünmez baharım yok yazım sanki
Elimde kurumuş gülden desteler
Ben şiir yazarım bülbül besteler
Elden yere düştüm kırıp ezdiler
Telleri sökülmüş boş sazım sanki
Ateşler yakarım çıkar dumanım
Kimse görmez boşa geçer zamanım
Aşkımı çaresiz yazmış fermanım
Gecelerden farksız gündüzüm sanki
Kayıt Tarihi : 8.4.2013 12:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!