Doktorların Elinden Şiiri - Nurettin Fil ...

Neler çektiğimi bilseniz doktorların elinden
Yaptıkları için şikâyetçiyim kendilerinden
Onlar teşhis koydu bendeki bilmem kaç çeşit derde
Ne işkencelere maruz kaldım hastahanelerde

Her başvurumda yeni bir hastalık bulundu bende
Yüzüme söyleyiverdiler, bilmek istemesem de
Çeşitli testler yaparak, evirip çeviriyorlar
Sonra “bulduk işte, sende şu illet de var” diyorlar

Hiç gitmesem hastalıktan bu kadar acı çekmezdim
En azından bunca derdi taşıdığımı bilmezdim
Her illete ayrı bir tedavi şekli denediler
Iyileştiremeyince, “kesmemiz lazım” dediler

Yapılan işkencelerin hangi birini sayayım
Sanki üzerinde deney yaptıkları bir kobayım
Sayfalar yetmez yaptıklarını anlatmaya kalksam
Çoktan ölmüş olmalıydım onların sözüne baksam

Adamlar canımı yakmaktan adeta zevk aldılar
Yapmazsak ölürsün diye içime korku saldılar
Hastahane değil sanki, düpedüz işkencehane
Eziyet etmek için buluyorlar bin bir bahane

Hemşireler vampir gibi her sabah kanımı aldı
Kollarımda delinmedik sağlam bir damar mı kaldı?
Kesip çıkardıkları uzuvlarımı toplasanız
Neredeyse bir sakatatçı dükkânı açardınız

Sayısını unuttum, kaç defa karnımı yardılar
İçimdeki organların yarısını çıkardılar
Bu çürümüş, bu mikroplu, bu zararlı diye, diye
Kesip, kesip çıkardılar yedirmek için kediye

(Olur mu öyle şey demeyin, kulaklarımla duydum
Hastanede bunca kedi olmasından kuşkuluydum
Ne ile besleniyorlar, çok şişmanlamış kediler
Diye sordum, « ameliyat artıklarıyla » dediler)

Safra kesende taş var deyip çıkardılar keseyi
Mide ülser olmuş diye kesip aldılar mideyi
Karaciğerinde kist var denip bir lop çıkarıldı
Taş yapıyor diye iki kez böbreklerim yarıldı

Dişlerimin tamamını söküp aldılar ağzımdan
Yetmedi, bademcikleri çıkardılar boğazımdan
Ağızdan girip mideme koca bir hortum saldılar
Patlayabilir diyerek apandisiti aldılar

Yaptıkları işlemleri kalksam tek, tek anlatmaya
Sığdıramazdım bunun gibi daha üç-dört sayfaya
Şahsi sorunlarımla ağrıtmayayım başınızı
Sağlamak için yazmadım halime acımanızı

Bekliyorum ki bir şeyin yok artık sapasağlamsın
Desinler, nerde “şu gün tekrar gel, sakın aksamasın”
Diyorlar ki aldırmayıp, gemlemezlik etmeyeyim
Gitmezsem hastalık beni öldürecek zannedeyim

Bu gidişle kurtulmam mümkün değil kendilerinden
Kaçamadığıma göre bahaneyle ellerinden
Beraberliğimiz bilmem daha ne kadar sürecek
Ecelle ölmeyeceğim, beni onlar öldürecek

Alışkanlık oldu, her ay hastaneye gidiyorum
Bir şeyin yok deseler, şurama da bakın diyorum
Bu korkuyu üzerimden bir atabilirsem eğer
Doktorlar beni bir daha hastanede göremezler