Sessizlik senfonisi
suçsuzum gardiyan
bana keşmekeş kokular vermekten uzak dur
incinir kalbim
uğrar gözlerim
dinlemez olur hatıralarımı geceler
ya sevdiklerim şimdi nerde, nerdeler
bilinmez bir yolculuğun
peşinde viraneler
o naif umudu
şimdi hangi göz deler
yolun başında ayrılmış ufuğu
kemirmiş emmareler
şimdi nerde,nerdeler
öyle ise kimsin sen, kimsin söyle
yaşayacak gücüm kalmadı
belki çok irdelediğimdendir satırları
belki çok küskünlüğümdendir yaşamam
unutmak istedim sadece
bir gün de olsa
tek bir fırçada tüm hayatımı silip gitmek
belki bu bir boyadır
yada çözülmemiş bir düğüm
başka ne denilebilir ki
koskoca bir padişahın önünde
el pençe dururken
tam o anda
ölüm haberi geldiğinde kulak zarlarının şahsına
kim bilebilirdi ki
yerde toprakla oynayan çocuğun
sadece bir kum kanesi ile mutlu olduğunu
işte şimdi bellidir tanrım
ya rabbi unumu sen yoğur
lakin hep çocuk kalayım
Kayıt Tarihi : 31.5.2025 10:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!