Doktor neşterle konuşur, şair kalemle

Sanki yağmurdan yaratılmış bazı insanlar
Ve bazı insanlar ise kirli bir sudan
İlkel bir tatmin kanlı bir çığlığa devrederken sırasını
Kalbin o sahipsiz yeri kışın ortasında kalmış evsiz bir düşkün gibi izliyor etrafı
Doktor neşterle konuşuyor
Şair kalemle ve ikisi birden deşiyor korkularını insanların!
İnsanlar ise mütemadiyen korkmaya devam ediyorlar.
Sonra devir daim ile yeni korkular yeni baş ağrıları sarıyor bizi
Ne boktan bir döngü bu!
Ne kadar boktan ve sinir bozucu
Öfkeleniyorum!
Ve içimdeki bu öfke dizelerimin güzelliğine de mal oluyor