Doktor Bey! Şiiri - Adem Vural

Gece gündüz yatırmaz inletir
Bilinmez derde düştüm Doktor Bey!
Ben deyim yangın, sen de ateştir
Bölünmez derde düştüm Doktor Bey!

Yemeden içmeden geçtim ne tat!
Eridim bittim kalmadı takat
Yaşamak için ölüme inat
Ölünmez derde düştüm Doktor Bey!

Bir an delisinden sıtma tutar
Dondu yüreğim, bu yaz buz satar
Hanım bir değil üç yorgan atar
Açılmaz derde düştüm Doktor Bey!

Ağustos’ta üşütmüşsün diyor
İlaçları iç kalın giy diyor
Büyük-küçük filimler çekiyor
Görülmez derde düştüm Doktor Bey!

Doktor, doktor gezdim de geçmedi
Türlü haplar içtim de geçmedi
İğne yaptırdım yine geçmedi
Bulunmaz derde düştüm Doktor Bey!

Kafamın içi güm güm der öter
Kalbim yorgun, dizde derman biter
Gel-git usandım karar ver yeter
Çözülmez derde düştüm Doktor Bey!

Ne büyük marazmış nasıl aldım
Kıyısız ter deryasına daldım
Bir tek yudum suya hasret kaldım
İçilmez derde düştüm Doktor Bey!

Adem’im bu dert Hak’kın Rahmeti
Muradı ne bilinmez hikmeti
Sabır zor iş bilirim zahmeti
Çekilmez derde düştüm Doktor Bey!

11 Ağustos 1999