Doktor Bey Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

Sana maruzatım vardır doktor bey,
Bu derdin dermanın tek sen bilirsin.
Sol göğsüm altında yürek denen şey,
Tekliyor bak dinle kulak ver gitsin.

Kalbim heceliyor onun adını.
Allah’ım doktora ver muradını.
Belki dindirirsin gönül ağrımı,
Bir parça mehlemi çalıver gitsin.

Bir resmin gördüm ona vuruldum.
Benliğim kayboldu mecnunu oldum.
Peşi sıra koştum artık yoruldum,
Gözlerini düşten siliver gitsin.

Sabahleyin erken gece yarısı,
Masum yüzle düşer ince bir sızı,
Fettan gözlü zalim o kalp hırsızı,
Kalbimi ondan geri alıver gitsin.

Esmer tende o göz düşte har gibi.
Tebessümü cana kastı var gibi,
Yüksek burç ardında fethi zor gibi,
Var mı çaresi beyim deyiver gitsin.

Resmi de ne imiş hele görünce,
Boyu fidan gibi beli çok ince,
Güzel gülüşü var o da kendince,
O burç kapıların açıver gitsin.

Ha gayret doktor bey yapamam deme,
Dert beni götürür zaten ölüme,
Kimse dokunmadan nazlı gülüme,
Dermansızsan kalbim söküver gitsin.

Bana yar demese inan ölürüm.
Başkası koynunda nasıl görürüm?
Düşü bile bana büyük bir zulüm,
Gözlerim yerinden oyuver gitsin.

Gönlünü kazanıp feth edemezsem,
Beni sevdiğini eğer bilmezsem,
Ben cesaret edip deyivermesem,
Kafama bir kurşun sıkıver gitsin.

Cansız bedenimi dağa çıkartın.
En yüce yarlardan aşağı atın.
Nevalesi olsun bir sürü itin,
Sana vasiyetim yazıver gitsin.

7 Ekim 2009 Kayseri
cetin.zorbahotmail.com