Doktor Bey Şiiri - Ahmet Baki

Ozan Nisan 1995 de Kırıkhan Devlet Hastahanesine mide kanamasından dolayı yatar. hiç alışamadığı bir ortamdır.Doktora derki herhal ben öleceğim beni bırakta kara gözlümü, çocukları göreyim Pazartesi geri gelirim der ama doktor izin vermez çünkü durum tehlikelidir. Efkarlanır doktorun müsaade etmesi için şunu söyler

DOKTOR BEY

Gene gaybeyledim nazlı sunamı
İzin verde gidem bulam doktor bey
Dizine koyayım garip başımı
Gözlerine bakıp ölem doktor bey

Hasretlik sinemi yaktı niderim
Günme gün artıyor gamım kederim
Yalan söylemiyom yemin ederim
Pazartesi geri gelem doktor bey

Benden haberiniz hiç yoktur sizin
Kırk yıldır yanarım, sönmüyor közüm
Bu gün on gün oldu gülmüyor yüzüm
Bir himmet eylede gülem dotor bey

O da benim gibi yanar özünden
Doyamadım cilvesinden nazından
Ağlayı ağlayı olmuş gözünden
Varam göz yaşını silem doktor bey

Aşık maşuğunu görmek meramı
Kurban olam gel azdırma yaramı
Gelen getiriyor dostan selamı
Günbe gün artıyor çilem doktor bey

Mevlam sana çektirmesin zahmeti
Anana, atana etsin rahmeti
Aşk oduna yanmış Sefil Ahmet'i
Sevip saydığını bilem doktor bey

Tabi Dönemin Baştabibi izin vermez, kendini ziyarate gelenlere durumu anlatır. Bunun üzerine karagözlüsü kendini ziyarete gelir onu üzgün görünce şunu söyler

Kara gözlüm beni görmeye geldi
Melul mahzun oldu yıkıldı gitti
Hatırım sormaya varmadı dili
Biraz başucumda dikildi gitti

Felek zehir etmiş datlı aşını
Gülmedi mah yüzü çattı kaşını
Eğdirdi önüne garip başını
Gözünden yaşları döküldü gitti

Dua et kara gözlüm sabreyle biraz
Sağılırsan eğer alırık muraz
Geri dönüp dönüp bakındı biraz
Boynu bendenyana büküldü gitti

Sefil Ahmet derki bahtımız kara
Azdı yaralarım bulunmaz çare
O da benim gibi hasta bi-çare
Hazırkı olan ömrü söküldü gitti

Sefil Ahmet (Baki)