Doktor Şiiri - Hacı Erdoğdu

Lise yıllarımda,aşık olduğum kız matamatik bölümündeydi
Ben ise,bölümün sözelindeydim
Onun aklı derslerindeydi
Ben ise,onun mas mavi gözlerindeydim.

Sevdiğim kız,okuyup doktor olmayı istiyordu.
Ben ise.
Çoktu bile,lise.

Garibandım,kantinde çay içeçek param dahi yoktu.
Çalışmam lazımdı.
Okulum yarım kaldı ve yollarımız ayrıldı.

Kendimi ona laik görmediğim için,
Elveda oldu son sözüm.
Nerden bilecektimki?
Kader söyleyecekti,son sözü.

Aradan yıllar geçti,o doktor olmuş,
Ben,çek ve senet işlerine bakıyodum.

Gözüm karaydı,
Bağrım yanıktı,
Dediğim,dedikti.

Adliyelik olduğum bir mevzuda,
Sağlık raporu için,polis eşliğinde hastaneye götürüldüm
Hastane kolidorunda,ellerim kelepçeli karşılaştım.
Sevdiğim kızla.okumuş doktor olmuş.

Bir saniye,beni tanıdınmı? diye sordu.
Seni hiç unutmadımki diye cevap verdim,
Ellerin neden kelepçeli?diye sordu
Yıllardır kalbimde kelepçeli, beni hayat yordu!diye cevap verdim.

Masmavi gözleri doldu.
Titrek bir sesle
Kalp damar bölümünde görev yapıyom,
Sana çeçmiş olsun dedi ve gitti.

Ertesi gün,aynı mevzuda girdiğim silahlı çatışmada,
Sol göğsümden iki tane kurşun yedim.
Yere düştüğümde,ateş basmıştı beni,sanki yanıyordum
Sadece su diyordum.su verin bana!

Siren sesleri duyuyordum,dudaklarıma su damlıyordu,
Hissediyordum,ama gözlerimi açamıyordum.

Oysa tepemdeki sevdiğim doktormuş,
Gözlerinden akan yaşlar,dudaklarıma damlıyor,
Kan,ter içinde kalmış
Uyutun!uyutun diyordu

Güç bela gözlerimi açtım,
Doktor diye seslendim
Masmavi gözlerle baktı,
Kalbime neşter vurma doktor dedim.

Çünkü oranın her tarafında sen varsın doktor!