Döksen Yapraklarını Omuzlarıma

Şimdi sen...
İnce, narin, yıkılmış
Toplayıp çantana
senden ne kaldıysa
-kaldıysa birşeyler-
alıp avuçlarına
Şimdi...
Şu anda
Titreyen ellerinle
Yüzünde acılarının izi
Kaldıysa eğer
Alıp sendeki bizi
Bir mezar taşı sessizliğinde

Toplayıp düşkırıklıklarını
gözbebeğinde
Gelsen diyorum
Dönsen gittiğin yollardan
ayakizlerini takip edip
Geçtiysen kaç diyar

Bir ömür değil
Bir sene değil
Değil artık
Döksen yapraklarını omuzlarıma

Son bir bahar.