Doksanlı Yıllarda Çocuk Olmak

Belkide 90’lı yıllarda çocuk olmaktı ‘mutluluk’
Sabahtan akşama kadar peşinde koşmaktı, yorgunluktan havası inmiş bir topun.
Belkide binecek bisikleti olmadığı için, mahallenin en zengin çocuğuyla samimi dostluk kurmaktı.
Ayak kokusuna neden olan plastik ayakkabılar giyip, akşam eve girince direk banyoya koşmaktı.
Yırtılan ayakkabının, elbisenin yenisini beklemekti en az bir hafta boyunca.
Pembe renginin tadını sadece bayramda yeni alınan tokalarda,çarıklarda,etekLerde yaşamaktı.
Sevinmekti belkide dönünce ahenkle dans eden eteğin bu tavrına.
Telden araba yapıp ralli pistindeymiş gibi heyecanla sürmekte, çocukluğumuzun otomobillerini
Kim bilir, belkide ağlamaktı kaybedilen bilyelerin ardında.

En hızlı topaç çevirmekti...
En güzel bebek süslemekti...

Her sokak maçında üç korner bir penaltı sevinciydi belkide.
Uzağa atılan topun hırçınlığıyla peşinden koşup getirmekti,
Masum bir küfürdü kimi zaman.
Veya fual yapılınca küçük bir münâkaşaydı belkide ‘mutluluk’.

90’lı yıllarda çocuk olmak;
Akşam annenin özenle hazırladığı yemeği gizlice sokak kedilerine yedirmekti.
Fırtınadan yönünü kaybetmiş olan televizyon antenine rota belirlemekti.
Nija kaplumbağaları izleyip Leonardonun kılıcını çekmekti.
Kırık bir paspas sapıyLa mahalleyi düelloya davet etmekti kimi zaman.
Kışın kestane pişirmekti is savuran bir sobanın üzerinde.
Islanmış çorapları soba borusunda kurutmaktı
Şubatın soğuğunda sıcacık bir aile ortamında tombalanın dördüncüsünü beklemekti.
Verilmeyeceğini bildiğin halde harçlık kopara bilmekti belkide anneden
Hergün kavgada sökülen okul önlüğünün düğmesini diktirmekti.
Üstüne yediğin dayaktan sonra kimisini çekip kimisini de koluna silmekti burnun akıntısını
Akşam 9.00 uykusu sabah 6.30 da uyanmaktı..
Yürüyerek ekmek almaya gitmek, gelirken yarısını kendin yiyip, diğer yarısıyla sokak köpeklerini beslemekti.
Kim bilir belkide;
Tadına doyamadığımız, şimdilerde hasretle aradığımız, mahallenin çoluk çocuk toplanıp derin sohbetlere dalmaktı bir kapının önünde akşam çayıyla...

İşte böyleydi 90’lı yıllarda çocuk olmak...

Kimimiz yoksul.. Kimimiz haylaz.. Kimimiz de cesurduk, sobelenmemek için saklandığımız mahalle aralarında.
Her ne olursa olsun biz ‘mutluyduk’ 90’lı yıllarda.

3 Aralık 2011