Her canlının kendi nesli, kendi devri,
Kendi zamanı ve kendi koşulları vardır:
Bütün bunlar geniş ölçekte çağlar ve yüzyıllar,
Dar ölçekte de dönemler ve onyıllar halinde İfade edilir…
Benim çocukluğum ise doksanlar olarak anılır…
Çocuktum o zamanlar,
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Öykü tadında bir şiirdi. Anılar, anılar...
GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ HAYALİ CİHAN DEĞER...
İlk kız arkadaşım olduğunda daha dört yaşındaydım;
Annem Elvan teyzelerin fıstığını ayıklamaya gider ve
Yanında beni de götürürdü…
Elvan teyzenin oğlu Ömer abinin iki çocuğu vardı;
Üçüncü çocuğu Serkan da 2000’de dünyaya gelecekti…
Ömer abinin büyük çocuğu Fulya ile bu vesileyle tanıştım;
Fulya ve oğlan kardeşi Umut’la birlikte oyun oynardık…
Oyun kovacığının içini kumla doldurur, içi dolu kovaya biraz da su ekleyip
Kumu karıştırırdık…
Sonra da şekiller yapardık…
AMA ÇOK DA HIZLIYMIŞSIN KIZ KONUSUNDA BÜLENT...
HER ANIN TADINI ÇIKARMAYA BAK. DOKSANLAR MAZİDE KALDI ARTIK. ÇOK HOŞTU. KUTLARIM İÇTENLİKLE. SEVGİLERR...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta