97'nin sonbaharı,
Onun son baharı oldu,
27 yıllık demiryolcuydu,güleryüzlüydü,sempatikti,
Öfkelenmeyi hiç beceremezdi,
Bu yönden ona benziyorum herhalde.
Fakir ama fedakardı,
Mutluluk ağacımızı alın teriyle yeşertiyordu,
Tek sermayesi bileğiydi,
Emeğe büyük saygı duyardı!
O,gerçek bir babaydı!
Okuma yazma bilmezdi,
Zira onun çocukluğunda okul yokmuş!
Tatile çıkmayı hep ertelemişti,
Onun bir sevgilisi de hiç olmamıştı,
Bazen uçağa binmek ne güzel derdi,
Ama zamanı ve parayı bir türlü dengeleyemedi,
Kokteyl,resepsiyon kelimelerini duymadı bile.!
Defter,kitaplarımızı alır ama sınıfımızı bilmezdi,
Karnemize bakar,gülümser ama okuyamazdı!
Bize güvenmekle yetinirdi,
Hoşgörüyü ondan öğrenmiştim!
Üniversiteyi kazandığım gün,
Sadece 'ne olacaksın' demişti,
Kendisini önemsemezdi,
Karşılıksız 66 yıl verdi!
Dile kolay!
Katıksız,karşılıksız bir ömür!
Bir keresinde eve gelmemi bekleyememiş,
Aldığı ceketi,sınıfa getirip,giydirmişti.
Küçücük beynimle hem utanmış,hem sevinmiştim!
Çocukluk onuru işte!
Bir daha hiç o tadı almadım yeni giysilerde,
O an bir kere yaşandı ve artık hiç olmayacak!
Bazen çocukluğundan söz et derdim ona,
Susardı...
Çocukluğunu pek hatırlamazdı,
Zaten topu,bisikleti de pek olmamıştı!
Ölmeden beş gün önce bizdeydi,
Son sohbetimiz olacağını nerden bilebilirdim ki!
Bilseydim milyonlarca soru sorardım,
Onunla uzun bir tatile çıkardık,
Ama soramadım!
Ve içimdeki ukde hala acıtır!
O ebedi tatile çıktı,
Ben de sorularım ve anılarımla başbaşa kaldım!
Gece nöbetlerinden her dönüşünde,
Gönül dolusu gülücükler ve yiyecekler getirirdi,
Bazen annem ona kızardı,
Ama o,yine de bizi uyandırır,
Birşeyler yedirir,öper sonra uyuturdu...
Şimdi düşünüyorum da,
Bu net sevgiyi ona kim öğretmişti!
Sevginin okulu yokmuş!
Bunu bize 'o okumamış adam' öğretmişti!
Hiç bir yönetmenin çekemeyeceği bir filmdi,
Onun sevgi anlayışı!
Nur içinde yat!
Sen cennetlerin en babasına layıksın...
Kayıt Tarihi : 8.2.2007 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tüm boşalmış hazinelere ve babama armağanımdır...
Onun bir sevgilisi de hiç olmamıştı,
Bazen uçağa binmek ne güzel derdi,
Ama zamanı ve parayı bir türlü dengeleyemedi,
Kokteyl,resepsiyon kelimelerini duymadı bile.!
Defter,kitaplarımızı alır ama sınıfımızı bilmezdi,
Karnemize bakar,gülümser ama okuyamazdı!
Bize güvenmekle yetinirdi,
Hoşgörüyü ondan öğrenmiştim!
Hocam tüylerim diken diken oldu.Ne kadar güzel anlatmışsın.Yüreğine sağlık,kalemin daim olsun.
Bir keresinde eve gelmemi bekleyememiş,
Aldığı ceketi,sınıfa getirip,giydirmişti.
Küçücük beynimle hem utanmış,hem sevinmiştim!
Çocukluk onuru işte!
Bir daha hiç o tadı almadım yeni giysilerde,
O an bir kere yaşandı ve artık hiç olmayacak!
Hangi kelimelerle anlatayim ki duygularimi Sn. Eroglu. set olmus kirpiklerimi mi , caglayan gozyaslarimin onunde, yine goturdunuz beni yine cocukluguma o hic yasayamadigim cocukluguma...
tebrikler tebrikler tebrikler Ancak bu kadar yasanir yasatilir....
97'nin sonbaharı,
Onun son baharı oldu,
27 yıllık demiryolcuydu,güleryüzlüydü,sempatikti,
Öfkelenmeyi hiç beceremezdi,
Bu yönden ona benziyorum herhalde.
Fakir ama fedakardı,
Mutluluk ağacımızı alın teriyle yeşertiyordu,
Tek sermayesi bileğiydi,
Emeğe büyük saygı duyardı!
O,gerçek bir babaydı!
Okuma yazma bilmezdi,
Zira onun çocukluğunda okul yokmuş!
Tatile çıkmayı hep ertelemişti,
Onun bir sevgilisi de hiç olmamıştı,
Bazen uçağa binmek ne güzel derdi,
Ama zamanı ve parayı bir türlü dengeleyemedi,
Kokteyl,resepsiyon kelimelerini duymadı bile.!
Defter,kitaplarımızı alır ama sınıfımızı bilmezdi,
Karnemize bakar,gülümser ama okuyamazdı!
Bize güvenmekle yetinirdi,
Hoşgörüyü ondan öğrenmiştim!
Üniversiteyi kazandığım gün,
Sadece 'ne olacaksın' demişti,
Kendisini önemsemezdi,
Karşılıksız 66 yıl verdi!
Dile kolay!
Katıksız,karşılıksız bir ömür!
Bir keresinde eve gelmemi bekleyememiş,
Aldığı ceketi,sınıfa getirip,giydirmişti.
Küçücük beynimle hem utanmış,hem sevinmiştim!
Çocukluk onuru işte!
Bir daha hiç o tadı almadım yeni giysilerde,
O an bir kere yaşandı ve artık hiç olmayacak!
Bazen çocukluğundan söz et derdim ona,
Susardı...
Çocukluğunu pek hatırlamazdı,
Zaten topu,bisikleti de pek olmamıştı!
Ölmeden beş gün önce bizdeydi,
Son sohbetimiz olacağını nerden bilebilirdim ki!
Bilseydim milyonlarca soru sorardım,
Onunla uzun bir tatile çıkardık,
Ama soramadım!
Ve içimdeki ukde hala acıtır!
O ebedi tatile çıktı,
Ben de sorularım ve anılarımla başbaşa kaldım!
Gece nöbetlerinden her dönüşünde,
Gönül dolusu gülücükler ve yiyecekler getirirdi,
Bazen annem ona kızardı,
Ama o,yine de bizi uyandırır,
Birşeyler yedirir,öper sonra uyuturdu...
Şimdi düşünüyorum da,
Bu net sevgiyi ona kim öğretmişti!
Sevginin okulu yokmuş!
Bunu bize 'o okumamış adam' öğretmişti!
Hiç bir yönetmenin çekemeyeceği bir filmdi,
Onun sevgi anlayışı!
Nur içinde yat!
Sen cennetlerin en babasına layıksın...
İbrahim Eroğlu
*****
Can önce Babalar Gününü şimdiden kutlarım .
adettendir .. nice nice senelere evlatlarınla babalığın en güzel dakkalarını geçirebilmen dileğimle ..
Şiirini Kardelen Çiçkeleri Arşivini deşerken buldum hemen şiir bahçene geldim o zaman yazdım mı bilmiyorum ama olsun .. tekardan tebrik ediyorum .. çok duygulandım okurken . kendimle özleştirdim .. biraz farklılıklar olsa da sevgi bazında aşağı yukarı aynı duygularda bütünleştim .. hem senin babanı hemde kendi babamı Rahmetle andım olsa idi yarın gider ellerinden öpredim ama yok . dualarımla yad edeceğim belki geçmiş günleri siyah beyaz hatırlayacağım .
ÇOk duygusal bir şiir çokda başarılı . kutluyorum yüreğini .. ve ne mutlu ki senin gibi bir evlat yetiştirmiş insan dostu bir Can . bak hala anıyorsun fakir ama onurlu gururlu yaşamın vermiş olduğu birşey bu . Kaçmıyorsun inadına insan diyorsun .. neyse..
Selamlar ,sevgiler gönül dostu ..
Tam puan
TÜM YORUMLAR (25)