mavilikler birer birer
dönüşürken laciverte
ön cepheye seni sürer
doksan metre bir güverte
kasavet ve hüzün eksen
kaçamazsın hele teksen
aşağı yukarı seksen
doksan metre bir güverte
iş bulunmaz pek kamuda
memleket döndü samud'a
kırk şınav çek kalk amuda
doksan metre bir güverte
in çık merdiven sanki dik
kamaransa kokar sidik
ediyorsun didik didik
doksan metre bir güverte
ayrılık hasret tadımla
aynı gibisin hadımla
inanmazsan git adımla
doksan metre bir güverte
konar göçeriz biz buyuz
bak dört yanı mavi suyuz
geziyorsun uyuz uyuz
doksan metre bir güverte
gelmez mektup iki satır
geçmiyor at eşek katır
sar yarayı tuza batır
doksan metre bir güverte
ağla sızla yok yararı
var bilakis çok zararı
ölçüyorsun göz kararı
doksan metre bir güverte
titrek ışığı raks'ı mum
tango vals keman taksim um
mezar yerinse maksimum
doksan metre bir güverte
ilgi yok sendikal hakla
gel de mukayyet ol akla
atmalı palente takla
doksan metre bir güverte
ortası otur atlasın
apandist eğer patlasın
hadi şurda taş çatlasın
doksan metre bir güverte
acı ekmeğinin katık
alem çöp sen sanki atık
az sancak tarafı batık
doksan metre bir güverte
burası nasıl belde ki
yaprak gibisin yeldeki
taze tükendi elde ki
doksan metre bir güverte
ne sararıp benzin solsun
sal ümit gönlüne bol sun
hadi şöyle olsun olsun
doksan metre bir güverte..
Kayıt Tarihi : 23.10.2019 06:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!