Doksan Kilometre Şiiri - Mustafa Bulan

On dört asır önce tehlikeli yollar...
Her yerde var haramiler, eşkıyalar...
Üstelik bir de köle ticareti var.
Sen tek başına erkek olsan ne yazar!

Tek başına seyahat zor o devirde.
Erkek olsun kadın olsun, var tehlike.
İsterse gitsinler dokuz kilometre...
Sen tek başına ordu olsan ne yazar!

On dört asır önce merkep, at, deve var.
Şimdi bunlar yok; araba var, uçak var…
Güvenlik desen polis, jandarma, radar...
Sen tek başına leşker olsan ne yazar!

Bugünü dünle karıştırma, akla zarar!
Ey düşünmez, yolda eşkıya ne arar?
Ne hazindir ki senin beynin bu kadar!
Sen tek başına serkeş olsan ne yazar!

Kadın bu çağda hem gezer, hem de uçar!
İsterse tek başına fezaya çıkar...
Doksan, yüz, bin, on bin… yetmez şu sayılar!
Sen tek başına kaptan olsan ne yazar!

Binme şu Mercedese, hem kadın ismi...
Bolu’ya deveyle, katırla git emi!
Yalnız tünele girme, korkmasın ani!
Sen tek başına serdar olsan ne yazar!

İşlenen pisliğe dersen Allah yazdı
Göremezsin kurslarda neler yaşandı...
Biraz da buna yor o derin aklını.
Sen tek başına hoca olsan ne yazar!

Sakın deme “Bunlar hep alın yazısı”.
Allah’a iftiranın yoktur şakası!
Tövbeler kurtarmaz, yok bunun kazası…
Sen tek başına alim olsan ne yazar!

Kader ölçüdür, varlıkta var yasalar...
Eylem kaderse, söyle! Neden tövbe var?
Çirkeflik kader değil, bizim günahlar!
Sen tek başına veli olsan ne yazar!

Peygamber yaşarken çok öğütler verdi.
Ancak, katiyen Kur’an’a eş demedi.
Çünkü her zaman ölçüsü ayetlerdi.
Sen tek başına kurra olsan ne yazar!

Nebi, Kur’an’a denk konuşsaydı şayet
Kur’an gibi tutulurdu kaydı elbet.
Ortada yok ne bir yazı ne vasiyet…
Sen tek başına ravi olsan ne yazar!

Kur’an’dan öne almayız rivayeti!
Kur’an’a arz ederiz şu hadisleri.
İstersen bin deveye, yaşat sünneti.
Sen tek başına molla olsan ne yazar!

Nebi önceden görmüştü herzeleri...
Hatta kendine isnat edilenleri...
Bıraktı yalnız, Kur’an’la bizleri...
Bulamoğlu der; mürşit olsan ne yazar!

Şile/20.09.2019