Doksan Dokuz Şiiri - Leyla Bay

Doksan Dokuz (Yâr 'a ve Ağ-yâr'sesleniş)

Ne zaman seni düşünsem
Gecenin şer'ri
Sabahın körü demem ben
Yüreğim gecenin nuruna dalar
Gönlüm sabahın aydınlığına uyanır

Ne zaman seni düşünsem
Tüm lisansları söylemiş
Tüm kelimeleri yutmuş
Tüm lugatları bitirmiş olurum
Ve seni düşündüğümde
Kalbim doksan dokuza demir atar
Allah'ın Esma-sı ruhumda sıralanır

Ne zaman seni düşünsem
Ya Selâm, muhabbetle gelir yanıma
Ya Vedûd ,oturur gönül tahtıma
Bereketlenirsin Ya Rezzak gibi yâr
Şenledirirsin kalemimi El Fettah'la
Kelâmım Şifalanır Eş-Şafi isminle

Ne zaman seni düşünsem
Şair olurum mısralara
Şiâr olurum...diyar olurum başka şiirlere
Dilim Ya Alîm der,
Yüreğim mektepli
Gönlüm mürekkepli olur
Katrana boyanmış kalemim
Safranla doldurur deposunu...

Ne zaman seni düşünsem
Kuşlar zikreder İsmini Ya Hâbib
Rüzgar raks eder mevsimlerin mahkemesinde
Rüzgar döner durur tavaf eder... ağaçların gölgesinde
Ağaçlar selâmlar fikrimi, zikrimi
Yaprak yere düşerken El Hâkem
Düştükten sonra da Ya Hâkim der...

Günahkâr arzularıma Ya Kâhhar ya Rab
Beklemem gerekiyorsa
Bana Sabrı öğret Es-Sabır
Sultan sensin...Sübhân sensin
Tüm yaradılmışlar hatr-ına
Etme bu kulunu Müteessir
Esir olmak varsa kaderde
Esirliğim sanadır
Sanadır köleliğim
Beni aza-d etme köleliğimden

Ne zaman seni düşünsem
Lûtuf'la...Kerem'le aralanır
Gönül Hanı'mın kapısı...
Bir bir girer odalarına
İşiten... Gören...Duyan Yüce hâk
Ben Semi ...Ben Basir...der
Zihnimin derinliklerine...
Dilim Şükür çeker
Yüreğim tefekkür eder...

Ne zaman seni düşünsem
Maddiyattan çıkar
Maneviyata revan olur ruhum
Varlığını değiştirmeyen Hâk
Sevdanı da değiştirmedi sinemde
Er-Râfi dedikçe şereflendin
Hayırlısını diledim, hayırlısı sendin
Gönül şehrimin Vâlî'si sen oldun
Ya Müteâlî ile en yücelerde kutsandım...

Ne zaman seni düşünsem
Beşer bir sevda havalanır gökyüzüne
Ruha şifa Rahmânî bir aşk düşer kalbime
Tevva-bûr Râhim'le günahlarım bağışlanır
Leyla'yı unutturur
Mevla'ya yaklaştırırsın beni
Sen en gerçek his
En samimi duyguların eserisin

Ne zaman seni düşünsem
İzzet ve İhsan sahibi seni sunar
Varlığını ebedi kılar El Bâki
Canımın diyetini El Vâcid öder
Ve ben senden ayrılsam da bir şiir aralığında
Ruhum Hây'dan gelir, Hû'ya gider...📌