Doksan Derece Dönüş Şiiri - Rabia Yasin ...

Burnun beş karış yükseklerde
Alçaktan süzülmek senin neyine
İnsan döner mi hiç nefret ettiği birine
İnanamadım,senin doksan derece döndüğüne.

Daha geçenlerde gitmiştim sevgiline
Evlenip çok mutlu olacaktın gönlünce
Çok üzgünsün, gözyaşların dolmuş gamzelerine
İnanamadım,senin doksan derece döndüğüne.

Hiç tanımadığım bir kişilik, gelmiş oturmuş köşeye
Harbi adam gibiydin, ukala tavırlarında gitmişte
Pardon, yanlış mı duydum,ilk kez adımı söyledin de
İnanamadım,senin doksan derece döndüğüne.

Oyuncağını kaybetmek zor geldi, fikrimce
Hatır gönül kırarken, kafa göz yarıldı sessizce
Oyuncağının bile,beklentilerini bitirince
İnanamadım senin, doksan derece döndüğüne.

Önceden düşünmeliydin, atmama lıy dın tirip tirip üstüne
Sormazlar mı adama sırası geldiğinde
Sende kim oluyorsun, diye istemeye istemeye
İnanamadım senin doksan derece döndüğüne

Hiç görmedim ki, tanımıyorum bu yeni kişiliğini
Bir önceki de kolumu bacağımı kırdı gitti
Sen aynı istikamette devam et şimdi
İnanamadım senin, doksan derece döndüğüne