DOKSAN BiN ŞEHİT....(SARIKAMIŞ) Şiiri - ...

Binali Kardeşim;
Diline ve yüreğine sağlık.
Şehit torunları olarak benzer şiirlerin üretilmesi gerekir.
Duygu dolu şir şiir. Çok da güzel olmuş.
'Bir şehidin ağzından' ve diğer şiirlerimden okur, rkitiğini yaparsanız sevinirim.
Selam ve saygılar.
Nafi Çelik

Binali bey merhabalar tebrik ederim güçlü bir şiir şehitlerimizle ilgili yüreğinize kaleminize sağlık herkese çok selamlar allaha emanet olunuz

Her aklıma geldiğinde en çok üzüldüğüm olaylardan biridir enver paşanın hırsına kurban gitmiş ve düşmanlarına bir tek mermi sıkamadan hakkın rahmetine kavuşmuş 90 bin insan acaba donarken son anlarında ne düşünüyorlardı ve hayalleri nelerdi bu günahsızların bedelini ve hesabını kim verecek nasıl ödeyecek ruslar bizimle savaşmamak için ellerinden gelen herşeyi yaptı fakat nafile enver paşa hırsı dinlemedi sayesinde koskoca osmanlının altına dinamit yerleştirildi ŞEHİTLERİMİZİN RUHLARI ŞAD OLSUN

milli ve manevi değerler çerçevesinde yazılan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum.....başarılarınızın devamını dilerim...kutlarım sevgi dolu yüreğinizi ve saygın kaleminizi...tam puan 100...akçaydan selam ver saygılarımla hayırlı ramazanlar dilerim...sevgiyle ve şiirle kalın...ibrahim yılmaz

Yüreğimiz sızlıyor elimizden bir şey gelmiyor . Vatan için bunca can heder olmuşken vatan topraklarına sahip çıkmamanın mantığını anlamış değilim. Güzel yüreği kutluyorum.

Sevgilerimle
MEHMET ALİ ŞAHİN

Bu vatan için nice doksanbin şehitlerimiz var sevgili şair, ancak onlarda bilgisizlikten şehit düşmüşler vatan topraklarına. Selamlar.

Ağıt'a yazılmış bir ağıt.
O hepimizin beyaz ağıtıdır.
O şark cephesinde donan Mehmetcikle birlikte bir ulusun kanının donduğu bir talihsizliktir.
Sayın Kılıç şair ruhunda bu acıyı hissetmiş ve şiirleştirmiştir.
Yine çift uyaklı, içi dolu bir şiir. Örnek bir ağıt.
Bütün şehidlerimizi, bahusus Sarıkamış Şehidlerimizi rahmetle anıyor, Rabbimden onların bizler için şefaatlerini talep ediyoruz.
Tebrikler Sayın Kılıç.
Yürekten kutluyorum.

* *Kehribar Gözlü Yüzbaşı

Üç beyinsiz diyordu, Mehmet Akif Ersoy’um.
Talat Enver ve Cemâl, oyuldu oyum oyum.

Talat şerefsiz mason, üçü de Alman gibi.
Bunlar Sarıkamış’ın, şerefsiz müsebbibi.

Osmanlı’ya hükmeden, Alman köpekleriydi.
Osmanlı’da Paşayken, Almanların eriydi.

Altı Asırlık Dev'i, savaşa sokanlardı.
Bir imparatorluğu, kökünden yakanlardı.

Sarıkamış Vahşeti, hep yazılıp çizilir.
Facianın altında, tarih dahi ezilir.

Ağlayacak yüreğe, sahip iseniz eğer.
Bir sahne sunacağım, ölmeye dahi değer.

Bu öyle bir sahne ki, çamlar buna şahittir.
Sahnede yer alanlar, tam doksan bin şehittir.

Soğuk bir cehenneme hazırlıksız gittiler
Ne helâlleşebildi ne de veda ettiler

Konumun kahramanı, doksan binden birisi.
Allah’ın kelâmıyla, ölülerin dirisi.

Kahramanım Kehribar Gözlü Yüzbaşı’mızdır.
Taa İstanbul’dan gelmiş, akan gözyaşımızdır.

Adı meçhûl. bilinen, kehribar renk gözüdür,
Lâ ilahe illallah, en nihai sözüdür.

İlikleri dondurur, Sarıkamış ormanı.
Savaşmadan almıştı, tam doksan bin toy canı.

Vakit akşam üstüydü, şehid adayları aç.
Yerde donmamak için, tek çareleri ağaç.

Askerlerin birçoğu, çam dallarına çıktı.
Kimi soğuktan donmuş, kimi yarı ayıktı.

Kahramanlar tünemiş, dallara kuş misâli.
Tarihte yaşanmadı, bu olayın emsâli.

Gecenin bir yarısı, bir ağaç gövdesine.
Yüzbaşı dayanmıştı, dalıp rüzgâr sesine.

Soğuk uyuşturuyor, uyursa ölecekti.
Komutansız bir birlik, ne hâle gelecekti.

Sırt sırta vermişlerdi, bir zavallı eriyle.
Ne bilsin ki yoldaştı, kaderi kaderiyle.

Kasaturası için, askerine seslendi.
Bilmedi ki askeri, şehidlikle süslendi.

Asker ses vermeyince, sarstı elleri ile.
Ölüler uyanmaz ki, uğraşması nafile.

Asker yana yıkıldı, kaskatıca donmuştu.
Yüzünde bir tebessüm, şehidlikten onmuştu.

Kehribar gözlerinde, dondu iki damla yaş.
Bu ne biçim bir belâ, bu ne biçim bir savaş.

Askerinin belinden, aldı kasaturayı.
Kehribar gözleriyle, son bir kez gördü ayı.

Sol elinin sırtını, karın üstüne koydu.
Kasatura saplayıp, derin bir acı duydu.

Acı çekersem eğer, uyuyup donmam dedi.
Oysa vadesi dolmuş, Yüzbaşı’m bilemedi.

Gece öyle soğuk ki, ilikleri dondurur.
İT’çi koca orduyu, çam dalına kondurur.

Doksan bin yiğit asker, uyuşur yavaş yavaş.
Bir tek mermi sıkmadan, bitecek mi bu savaş?

Ne toplar atış yapar, ne bir mermi sıkılır.
Bir gecede dev gibi, koca ordu yıkılır.

Sabah güneş doğunca, Ruslar bölgeye gelir.
Geceye rağmen hava, düzeldikçe düzelir.

Rusların komutanı, şok üstüne şok oldu.
O bir düşmandı ama, gözleri yaşla doldu.

Zavallı Türk askeri, dallara tünemişti.
Yerde donabilirim, dalda donmam demişti.

Kimi donup düşmüştü, kimi tünemiş dalda.
Rus komutan Türkleri, buldu acıklı halda.

Cesetler arasında, uzun müddet dolaştı.
Cesetler arasında, bir cesede ulaştı.

Gözü takılı verdi, açık Kehribar Göz'e.
Hayret içinde baktı, gülümseyen bu yüze.

Ceset kaskatı donmuş, sol elden kan akıyor.
İrkilen Rus komutan, ağlayarak bakıyor.

Böyle bir manzarada, Ruslarda yürek erir.
Komutan birliğine, atış nizamı verir.

Kendi selam dururken, içinden bir şey kopar.
Askeri birlik ise, saygı atışı yapar.

Şehidler ordusuna, nice türkü düzüldü.
Bu öyle bir VAHŞET ki, düşman dahi üzüldü.

Fikret Oğuztürk

Tüm şehitlerimizi bir kez daha rahmetle anıyor,şiirinizi ve şahsınızı tebrik ediyorum. Puanım tam.

Çanakkele,Saırkamış deyince içim sızlıyor.Vicdanım ayaklarda.Onlar ne yaptı, biz bu kadar muhteşem hatıralara ne yapıyoruz?
Şurası muhakkak ki Türkiye' nin varoluşunun sebebidir bunca şehit.Bizi affetsinler.Onlara layık olamadık...
Saygıyla