İncecik dal gibi
Zarif narin
Dokunmaya kıyamaz
Anasının kuzusu
Yüreği yanık ana
Çırpınıyordu
Yaralı yüreğiyle
Dallarda tomurcuklar
Güneşe karşı
Yavaş yavaş açılıyor
Canlanırken doğa
Yüreği yanık ana
Yaralı yüreğiyle
Cırpınıyordu
Gözleri görmüyor
Kulakları duymuyor
Uğultuya kapılmış
Rüzgarın peşinde
Elleriyle toprağı
Parçalıyordu çaresiz
Kuzusuna olanı
Kabullenmek zor
İncecik dal gibi
Zarif narin
Anasının kuzusu
Toprağın bağrında
Yüreği yanık ana
Çırpınıyordu
Yaralı yüreğiyle
Kayıt Tarihi : 13.3.2021 20:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
V
![Mehmet Gülden](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/13/doksan-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!