dökme gözyaşlarını kalbimin yatağına,
yanında nüksediyor hasretim.
öyle ağır özlemi taşıyamaz,
dağ yontmuş olsa da bir zamanlar bedenim.
Elimi uzak tutmak zor geliyor ;
gam yüklü sırma saçlarına,
bir seni bildim, bir seni gizledim herkesten,
göğsümde uyumuş bin yıllık mabedim.
gitmeliyim zamansız,
dökme gözyaşlarını kalbimin yatağına.
Sana sıcaklar getireceğim soğuk ülkelerden,
ağaçlarından yemişlerini koparacağım,
kaldı ki dünya yavaş hareket eder,
dönmez uyuşukluğundan,
Ona can veren güneşini çalacağım.
Bekle beni döneceğim zamansız,
dökme gözyaşlarını kalbimin yatağına.
Kara,
sancılı yollardan,
yılgın bir gülümseme ile
gelmişsem kapına,
tut ağarmış boynumu,
koyver kucağına,
kavuştuk ve mutluyuz sonsuza dek ;
dökme gözyaşlarını kalbimin yatağına,
Artık ayrılık yok ölüm ayırana dek.
Abdusselam Gidici
Kayıt Tarihi : 15.6.2023 04:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdusselam Gidici](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/06/15/dokme-gozyaslarini-kalbimin-yatagina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!