Ne umutlar beslenir yüreklere ekilen
Karanlıklar üstüne çöker gider be usta
Belki bir gün biterdi kahır olup çekilen
Umutları dalından döker gider be usta
İnsanlar yaşıyor hep baharı bekleyerek
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta