Dök Şımdı Sessizce Gözyaşı

Sessiz sedasız geldi gün batımı
Kuşlar,çiçekler el etek çekti aniden
Karanlık ablukaya aldı yer yüzünü
Yıldızlar düğün evine çevirdi gökyüzünü
Saklandı birden bütün çiçek kokuları
Boy sırasında çıkarken hayaller ortaya
Ben ve gün gönül dağına kavuştu an an
Bütün hüzünle savruldu geçmişten atan beyan
Sen bir kenarda düşersin düşlerin tavına
Ya saçların abartmış dolunay gibi
Ya gözlerin buğulanmış sisler gibi
Düştüğüm yere bakarsın sanki yerin dibi
Karanlık ablukaya almış hayatı sessizce
Ne umutlar kalmış saf akla gelen
Ne insanlık kalmış töreyle kalan
Her şey giderken gecenin koynunda sonsuzluğa
Bir hoş seda kalmış geçmiş anılardan
Baktığın gece karanlığını derinlerde
Dok şimdi bir kenarda göz yaşlarını sessizce

I.TÜRKMEN