Dök İçini Şiiri - Şair Zegan

Dökülmüş yere, yarimin umudu,
Toplayamadım.
Yitirdik yaşama sevincini,
Bağlanma umuda, sök ipini.
Ben o ipi tutamadım.
Dök içini, dök içini,
Ağlamadan dök içini.

Camdan bir kalbi vardır dedim,
Kıyamadım.
Üst üste vurdu felek çekicini,
Tuzla buz oldu, bitirdi direncini,
Ben o kalbi saramadım.
Çek içini, çek içini,
Konuşmadan çek içini.

Elleri yüzüne kapandı yarimin,
Dokunamadım.
Dindirdi saçlarının yelini,
Akıttı içime elemini.
Ben o eli tutamadım.
Çek elini, çek elini.
Uzatmadan çek elini.

Dök içini, dök içini,
Ağlamadan dök içini.
Çek ipini, çek ipini,
Yıkılsın dünya, çek ipini.
Ben o ipi tutamadım.
Çek içini, çek içini,
Konuşmadan çek içini.

Şair Zegan