Hayat önce ağlamayı öğretir bize.
Sonra gülmeyi merakı ve sevgiyi...
Ama önce ağlamayı.
Dök gözyaşlarını,
Essin deli rüzgar,
Taşısın denizlere.
Ve o denize bakan her insan,
O denizi bilen her insan;
Seni bilsin,
Seni duysun,
Seni anlasın,
Dök gözyaşlarını,
Ulaşşsın denizlere.
Kayıt Tarihi : 22.12.2017 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eğer O ağlasa onu nasıl teselli ederim diye düşünürken O'nun sevgisiyle yazığım bir şiir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!