Dök Derdini... Şiiri - Dilek Çınar Arıkan

Dillendir bakalım efendi içindeki onmaz derdi,
Kim içine attığıyla sükût-u huzura erdi.
Dök taşını, dök yaşını, tortusuna aldırma,
Dışı kırmızı ama, kurt elmayı çoktan yedi.

Bir küçücük delik aç, olmayıver kalbi bütün.
Yeşerdi de boy mu verdi, her kalbine gömdüğün.
Umutsuzluk, tasa, keder yavaş yavaş sızsın oradan,
Dert dediğin kara kuşa, gülüver de uçsun daldan.

Dağ dermiş de ben yüceyim, yol yine de dinlemezmiş.
Tan güne ermeyince ne doğar bilinmezmiş.
Dert içine yer edermiş bölmeyince ikiye,
Gel dillendir derdini, deyiver dost bildiğine.

Hürmetli davranırsan kalıcı olur sende,
Ömründen çalar durur, alıcı olur sende,
Baht çingene misali, bir benimle, bir seninle
Gel dillendir derdini, deyiver dost bildiğine.