Doğuya Koş Şiiri - Osman Balkıs

Ey çocuk al kalemi eline
Bir kılıç gibi kazı gövdesini tarihin
Utancı altın kılan zamanın
Sihrini boz bir şerh düş
Şerhin şerha şerha açılan kapılar
Gerçeğe açılan pencereler kadim yapıların
Yaz beklediğin umut ayetlerini
Tarihin piri fani bedeninde yeniden doğuş

Ey çocuk al kılıcı eline
Bir savaşçı gibi zafere kilitlensin bakışın
Dalmasın gözlerin
Gözlerin dalmasın karanlığa
Uzak diyarların şuaları
Ve aydınlık yolların

Ferah fecirler doğsun sinende
Rüzgarla ürperen durgun suları
Med cezirlere çevir ruhunda
Tufanlar kopsun yeni güne selam
Pörsümez günleri selamlasın horozlar
Yılgınların yangınıyla çağıldasın ırmaklar

Yeter yeter de
Üzerine çullanmış karanlıklara
Kanını emen beton yorganını
Savur kadim kentler hatırına
Ölüm korkusu pahasına da olsa
Silkin de düşsün uzağına
Ataletin ağır demir külçeleri

Doğuya koş
Koş doğuya
Diri benliklerle fırla
Yaydan kurtulan bir ok ol
Kır prangaları etin pahasına da olsa
Kır kalbindeki zincirleri
Koş destan anıtı kır atlar coşkusuyla
Akışın derin vadiler açan seller
Var doğuya bir seher vakti
Okşasın ruhunu şevkatli yeller
Seni karşılasın
Karşılasın seni tarihin kılıçları
Gölgelerinin altında yürü
Destan uğultuları yüklü bulutların

Yeni güne sar
Sar yeni güne
Musab ın kanıyla süslü sancağı
Tut dünyayı kılıcının ucunda Ali’nin
Ömer'in adalet çuvalını sırtla
Sıva kalbini şefkati ile Osman’ın
Giy Ebubekir’in doğruluğunu
Ve diri bahar yeşili hırkasını getir
Getir fecir alevleri tutuşurken
Tebliğini o kutlu Resulün

Geç Emevilerin kızıl topraklarından
İmam Hanbeli sor zindanlara
Ali’nin kılıcı ile uçur kafalarını emirlerin
Uç Burak’ın sırtından bulutlara
Ömer’in heybetinden kasırgalar gönder
Virane yap Abbasi saraylarını
Geç Selçuklu medreselerinin kubbelerinden
Yık üstüne hint rahipleri yunan filozoflarının
Yürü Osmanlı sultalarının ülkesinden
Tatlı uykularından uyandır
Ebubekir'i Ömer'i Osman'ı Aliyi
Hesap sorsunlar hün-karlardan
Ömer kadı olup ta hesap sorsun
Tutsun doğruluğuyla Ebubekir zabit
Ali kılıcıyla yürekleri korkutsun
Kırsın titrek elleriyle kalemi Osman
Yargılansın tarih
Tarihi yargılasın Kuran

Bir tay gibi gökyüzü gerildiğinde
Bir ışıltı kaplayınca serçelerin kalbini
Çağ uykularından silkinildiği zaman
Kardelen çiçekleri diriliğinde
Gül bahçelerinde şakırdasın aşıklar
Tekbirler yankılansın beton duvarlarda
Putlar yüz üstü secdeye varsın
Yeni günün heybeti karşısında
Zorba karanlık şefkat öğrensin güneşten
Güneşte durulansın kara bulutlar
Şaşkın insanı şehrin esrarı çözsün
İnlemesin işçi iniltisiyle fabrikalar
Kas dirilsin güleç yüzlü günler ufuklarda

Bu bunalım çağının bulanık beyinleri
Berrak sularında şelalelerin yıkansın
Tarih Kali Yuga olmayacak yarınında
Camus Sartre ve güneşe varmış Guenon’un
Tahvillere ölüm yazılmasın borsalar da
Bir eşitlik lafazanlığıyla yitik uyumun
Huzur dolu gürbüz çocukları olsun
Kısır kadınlarla şişmesin kasalar
Mazlumun kanıyla yazılmasın yasalar
Karartmasın mehtap yüzlü anaları
Duvarsız evler boya dizili masalar
Kurtlara bırakmasın kuzular yarınlarını
Ve karanlığa yaslanıp ta dağıtmasın
Şairler efkarını

Ey çocuk beyaz çizgiler çiz kara sayfalara
Elif ile çiz yollarını
Bir re gibi olsun kılıcın
Mim gibi gömül geçmişe
Bir sin gibi kıvrıl geleceğe
La şiddetinde haykır çağa
Allah sana kafi gelsin

Ey çocuk oku destanını
Oku destanlarını geçmişini
Mısralarından uçur güvercinler kartallar
Umut yarınları taşısınlar gagalarında
Kara kartallar ülkesine ulaşsınlar
Şimşekli havalarda
Kanatları köpük köpük bir arınma
Ak bulutlar saçsınlar kanatlarından
Serinlesin çocuklar yuvalarda

Ey çocuk al kılıcı eline
Kazı kara vücutlara ak izler
Sal taş yürek haritayı bahar yeline
Gömülsün tarih çukuruna
Sinsin bir kara leke gibi zamana
Dök üstüne beton medeniyeti
İdam et on üç asırlık cinayeti

Solmaz yeni bir güneş doğur
Bütün benlikleri onunla yoğur

Ey çocuk bunlar sana nasihatim
Anlıyorsun beni değil mi
Beni bekliyor şimdi tahta atım
Deh dersin atıma değil mi

Bütün bunlar emridir Resullullahın
Tutmazsan kılıcı yükselir feryatlar
Nesiller gelip geçecektir bu yoldan
Neczil muhsinini vardır Allahın

13/03/1990 Malatya