Doğuşunu Beklerken Şiiri - Muhammed Okay

Bak , doğdu işte güneş...
Bitti gece,
Bitti karanlık...
Silindi siyahlık,
Silindi gecenin zifiriliği,
Silindi suskunluk şehrin her sokağından.
Oysa ben yine kasvetli bir şehirim
senin doğuşunu bekleyen,
Yine karanlık ,
yine siyah ,
yine zifiriyim yokluğundan geriye kalan...
Ne zaman ki doğarsa ay yüzün
Bir gökyüzü masalından geceme,
Ne zaman şafak vaktinde
yüzümde yükselirse
gün ışığı bakışların,
Ne zaman doğan güneşe
haksızlık yapmadan
Sen aydınlatırsan
şehrimin her sokağını,
İşte o zaman doğuşunla
ben de doğarım,
Doğuşunla tüm şehirlerim de
Yırtıp atar matemini
ve parlak vitrinlerinde yeniden doğar.
Kırılır karanlığın cam küresi,
Kırılır yalnızlığın gök kubbesi.
Düşer iç cebimden hüznün pası
Silinir yüzümden,
Silinir sokaklarımdan
yokluğunun simsiyah yası...